۱- ﺣﺠﺎب ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﻣﻞ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺌﻮﻧﺎت اﺳﻼﻣﯽ و داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
۲- اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎﻧﺘﻮ، ﺷﻠﻮار، ﻣﻘﻨﻌﻪ و ﺟﻮراب ﻣﺘﻌﺎرف ﺟﻬﺖ ﭘﻮﺷﺶ اﻟﺰاﻣﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
۳- ﻣﺪل ﻣﺎﻧﺘﻮ، ﺷﻠﻮار، ﻣﻘﻨﻌﻪ، ﮐﻔﺶ، ﮐﯿﻒ و ﺟﻮراب ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺎده و ﺑﻪ دور از ﻣﺪﻫﺎی اﻓﺮاﻃﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه اﻟﻒ-۱-۳: ﭘﻮﺷﯿﺪن ﻣﺎﻧﺘﻮ ﺗﻨﮓ ﯾﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﺸﺎد، ﮐﻮﺗﺎه ﯾﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻠﻨﺪ و یا بی دکمه ﻣﺠﺎز ﻧﯿﺴﺖ.
ﺗﺒﺼﺮه اﻟﻒ-۲-۳: ﺷﻠﻮار ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺪازه ﻣﺘﻌﺎرف داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻨﮓ و ﮐﻮﺗﺎه ﻧﺒﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه اﻟﻒ-۳-۳: اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﺒﺎس ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﻤﺪا ﭘﺎره ﯾﺎ وﺻﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻤﻨﻮع ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه اﻟﻒ-۴-۳: ﭘﻮﺷﯿﺪن ﭼﺎدر ﯾﺎ ﻣﻘﻨﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺼﻮرت ﮐﺎﻣﻞ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻮازﯾﻦ ﺷﺮﻋﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه اﻟﻒ-۵-۳: ﮐﻔﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺎده، ﺗﻤﯿﺰ، ﺑﺎ ﭘﺎﺷﻨﻪ ی ﻣﺘﻌﺎرف و ﺑﺪون ﺻﺪای آزار دﻫﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه اﻟﻒ-۶-۳: ﭘﻮﺷﯿﺪن ﺻﻨﺪل، دﻣﭙﺎﯾﯽ و ﭼﮑﻤﻪ روی ﺷﻠﻮار در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ و ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﻣﺠﺎز ﻧﯿﺴﺖ.
۴- رﻧﮓ ﻣﺎﻧﺘﻮ، ﺷﻠﻮا، ﮐﯿﻒ، ﮐﻔﺶ، ﺟﻮراب، ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺑﻨﺪ، ﻣﭻ ﺑﻨﺪ، ﺷﺎل، دﺳﺘﻤﺎل ﮔﺮدن، ﮐﻤﺮ ﺑﻨﺪ، اﻧﮕﺸﺘﺮ و ﮐﻼه ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻏﯿﺮ ﻣﺘﻌﺎرف و دارای ﻧﻘﻮش و ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎی زﻧﻨﺪه و ﯾﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﮔﺮوه ﻫﺎی ﺿﺪ اﺳﻼم، ﺿﺪ اﻧﻘﻼب و ﺿﺪ اﺧﻼق ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺠﺎز ﻧﯿﺴﺖ.
۵- ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻮﺗﺎه، ﺗﻤﯿﺰ، ﭘﯿﺮاﺳﺘﻪ و ﺑﺪون ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺗﺰﺋﯿﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
۶- اﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ آراﯾﺶ ﻧﺎﻣﺘﻌﺎرف و ﺧﺎﻟﮑﻮﺑﯽ ﮐﻪ در ﻣﻌﺮض دﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ.
۷- اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﻄﺮ ﯾﺎ ادﮐﻠﻦ ﺑﺎ ﺑﻮی ﺗﻨﺪ و ﻏﯿﺮ ﻣﺘﻌﺎرف ﻣﺠﺎز ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ب: ﭘﻮﺷﺶ ﺣﺮﻓﻪ ای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﭘﺴﺮ در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ و ﭘﮋوﻫﺸﯽ
۱- ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﻣﻞ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺌﻮﻧﺎت اﺳﻼﻣﯽ و داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
۲- اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﯿﺮاﻫﻦ ، ﺷﻠﻮار و ﺟﻮراب ﻣﺘﻌﺎرف ﺟﻬﺖ ﭘﻮﺷﺶ اﻟﺰاﻣﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
۳- ﻣﺪل ﭘﯿﺮاﻫﻦ، ﺷﻠﻮار، ﮐﻔﺶ، ﮐﯿﻒ و ﺟﻮراب ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺎده و ﺑﻪ دور از ﻣﺪﻫﺎی اﻓﺮاﻃﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ب-۱-۳: ﭘﯿﺮاﻫﻦ ﺑﺎﯾﺪ آﺳﺘﯿﻦ دارﺑﻮده، ﮐﻮﺗﺎه و ﺗﻨﮓ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ب-۲-۳: ﺷﻠﻮار ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﻨﮓ و ﮐﻮﺗﺎه ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ب-۳-۳: اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﺒﺎس ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﻤﺪا ﭘﺎره ﯾﺎ وﺻﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻤﻨﻮع ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ب-۴-۳: ﭘﻮﺷﯿﺪن ﺻﻨﺪل و دﻣﭙﺎﯾﯽ در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ و ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﻣﺠﺎز ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ب-۵-۳: ﮐﻔﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺎده و ﺗﻤﯿﺰ ﺑﺎﺷﺪ.
۴- ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﻓﺰاﯾﺶ اﻧﺘﻘﺎل ﻋﻔﻮﻧﺖ و آﺳﯿﺐ ﺑﻪ اﻓﺮاد و ﺗﺠﻬﯿﺰات، ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﮐﻮﺗﺎه، ﺗﻤﯿﺰ و ﭘﯿﺮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
۵- اﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ آراﯾﺶ و ﺧﺎﻟﮑﻮﺑﯽ ﮐﻪ در ﻣﻌﺮض دﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ.
۶- ﭘﯿﺮاﯾﺶ ﻣﻮی ﺳﺮ و ﺻﻮرت ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺎده، ﮐﻮﺗﺎه و ﺑﻪ دور از ﻣﺪﻫﺎی اﻓﺮاﻃﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
۷- اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﻄﺮ و ادﮐﻠﻦ ﺑﺎ ﺑﻮی ﺗﻨﺪ و ﻏﯿﺮ ﻣﺘﻌﺎرف ﻣﺠﺎز ﻧﯿﺴﺖ.
ج: ﭘﻮﺷﺶ ﺣﺮﻓﻪ ای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ در ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ درﻣﺎﻧﯽ
۱- رﻋﺎﯾﺖ اﻟﺰاﻣﺎت ﮐﻠﯽ ﭘﻮﺷﺶ ﺣﺮﻓﻪ ای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﺑﺮای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.
۲- داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﺑﺎﯾﺪ در ﻃﻮل ﺣﻀﻮر در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ درﻣﺎﻧﯽ از ﻟﺒﺎس ﻓﺮم ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﺧﻮد (ﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارﻫﺎی ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه از ﻃﺮف داﻧﺸﮑﺪه) و ﺑﺎ رﻋﺎﯾﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺌﻮن اﺳﻼﻣﯽ و داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ
ﺗﺒﺼﺮه ج-۱-۲: اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﺒﺎس ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﭘﺎرﭼﻪ ی ﻟﺒﺎس ﻓﺮم و اﻧﺪازه و ﺳﺎﯾﺰ آن ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ و ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ج-۲-۲: ﻟﺒﺎس ﻓﺮم داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﺎﮐﯿﺰه و ﻣﺮﺗﺐ و ﺑﺎ دﮐﻤﻪ ﻫﺎی ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗﺒﺼﺮه ج-۳-۲: ﭘﻮﺷﺶ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن در ﻣﺤﯿﻂ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ- آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺧﺎص ، ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺗﺎق ﻋﻤﻞ و ﺑﺨﺶ ﻫﺎی ﻣﺮاﻗﺒﺖ وﯾﮋه ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﮐﺎﻣﻼﺑﺮ ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه در آن ﺑﺨﺶ و ﺑﺎ رﻋﺎﯾﺖ ﺣﺠﺎب و ﭘﻮﺷﺶ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
رﺷﺘﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎری:
ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ: روﭘﻮش ﺳﻔﯿﺪ، ﺷﻠﻮار ﺳﺮﻣﻪ ای، ﻣﻘﻨﻌﻪ ﺳﺮﻣﻪ ای،
آﻗﺎﯾﺎن: روﭘﻮش ﺳﻔﯿﺪ، ﺷﻠﻮار ﺳﺮﻣﻪ ای،
رﺷﺘﻪ اﺗﺎق ﻋﻤﻞ:
ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎ: روﭘﻮش ﺳﺒﺰ، ﺷﻠﻮارﺳﺒﺰ، دﻣﭙﺎﯾﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﺴﺘﺸﻮ (ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ روﮐﺶ دار)، ﻣﻘﻨﻌﻪ ﺳﺒﺰ
آﻗﺎﯾﺎن: روﭘﻮش ﺳﺒﺰ، ﺷﻠﻮارﺳﺒﺰ، دﻣﭙﺎﯾﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﺴﺘﺸﻮ (ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ روﮐﺶ دار)
رﺷﺘﻪ ﻣﺎﻣﺎﯾﯽ:
روﭘﻮش ﺳﺒﺰ، ﺷﻠﻮارﺳﺒﺰ، ﻣﻘﻨﻌﻪ ﺳﺒﺰ، دﻣﭙﺎﯾﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﺴﺘﺸﻮ (ﺗﺮﺟﯿﺤﺎ روﮐﺶ دار)
رشته هوشبری
خانم ها: مانتوآبی، شلوارآبی، مقنعه آبی
آقایان: پیراهن آبی ، شلوار آبی
رشته بهیاری
خانم ها: روپوش سفید،شلوارسفید، مقنعه سفید
آقایان : روپوش سفید ،شلوارسفید
کمک پرستار
خانم ها: روپوش سفید،شلوار خاکستری، مقنعه خاکستری
آقایان : روپوش سفید ،شلوار خاکستری
فوریت ها ی پزشکی
آقایان : روپوش سفید،شلوار مشکی
۳- ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻓﺰاﯾﺶ اﻧﺘﻘﺎل ﻋﻔﻮﻧﺖ و آﺳﯿﺐ ﺑﻪ اﻓﺮاد و ﺗﺠﻬﯿﺰات و ﯾﺎ ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ، اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ آراﯾﺶ و ﺑﻠﻨﺪی ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎ ﺑﺮای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ.
۴- ﭘﻮﺷﯿﺪن ﺟﻮراب ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺣﻔﻆ ﺑﻬﺪاﺷﺖ در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ و ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﺿﺮوری ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
۵- ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﺎﻫﺶ ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ ﭘﺎ و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی از اﻧﺘﻘﺎل ﻋﻔﻮﻧﺖ، ﮐﻔﺶ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺟﻠﻮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
۶- ﮐﺎرت ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ اراﺋﻪ ﺷﺪه از ﺳﻮی ﻣﻌﺎوﻧﺖ آﻣﻮزﺷﯽ ﺷﺎﻣﻞ: ﻋﮑﺲ، ﻧﺎم و ﻧﺎم ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، آرم داﻧﺸﮕﺎه، رﺷﺘﻪ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﺳﻤﺖ داﻧﺸﺠﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺘﺤﺪاﻟﺸﮑﻞ ﺑﺮ روی ﻟﺒﺎس ﻓﺮم، ﺑﻪ ﻃﻮرﯾﮑﻪ ﻗﺎﺑﻞ روﯾﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد.
اﻟﺰاﻣﺎت ﮐﻠﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن
۱- رﻋﺎﯾﺖ اﻟﺰاﻣﺎت ﮐﻠﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﺑﺮای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.
۲- داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر رﻋﺎﯾﺖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻫﺎی ﺣﻘﻮق ﺧﺪﻣﺖ ﮔﯿﺮﻧﺪﮔﺎن و ﻫﻤﺮاﻫﺎن وی ﻣﺘﻮن ﻣﺼﻮب اﺧﻼق ﭘﺰﺷﮑﯽ را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺑﻪ آن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
۳- از آﻧﺠﺎﯾﯽ ﮐﻪ رﻋﺎﯾﺖ ﺣﺮﯾﻢ ﺷﺨﺼﯽ و آراﻣﺶ روﺣﯽ ﺑﯿﻤﺎر در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ اﻟﺰاﻣﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﻟﺬا ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻌﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﻗﺒﻞ از اﻧﺠﺎم ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ، آزﻣﺎﯾﺶ و ﯾﺎ ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺮح ﺣﺎل و رﺿﺎﯾﺖ ﺑﯿﻤﺎر را اﺧﺬ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
۴- داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻠﯽ را ﺑﻪ ﺿﺮر ﺑﯿﻤﺎر و ﯾﺎ ﻧﺎﻗﺾ ﻣﻘﺮرات ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و اﯾﻤﻨﯽ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ در اﺑﺘﺪا آن را ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮل ارﺷﺪ آﻣﻮزش ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ در ﻣﯿﺎن ﺑﮕﺬارﻧﺪ.
۵- ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﯾﻢ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺑﯿﻤﺎر ﺣﻔﻆ ﺷﻮد.
۶- داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﯿﻤﺎران در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب درﻣﺎﻧﮕﺮ و روش درﻣﺎﻧﯽ در ﻣﻮارد ﻏﯿﺮ اورژاﻧﺲ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻧﺪ.
۷- در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی درﻣﺎﻧﯽ، ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ ﺑﺎﯾﺪ آرام و ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ادب ﺑﺎﺷﺪ و از ﺳﺮ و ﺻﺪای ﺑﻠﻨﺪ درﺣﻀﻮر ﺑﯿﻤﺎران ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﺷﻮد.
۸- داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ و ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﯿﻤﺎران اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻧﺪ.
۹- رﻋﺎﯾﺖ ادب ﻧﻔﺲ و اﺧﻼق ﺣﺮﻓﻪ ای ﺑﻪ وﯾﮋه ﻓﺮوﺗﻨﯽ و ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎران و دﯾﮕﺮ ﻫﻤﮑﺎران ﺿﺮوری و ﺳﺘﻮدﻧﯽ اﺳﺖ.
۱۰- داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﯿﻤﺎر ﯾﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎی آﻧﻬﺎ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
۱۱- داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎﯾﺪ در ﺟﻬﺖ ﺣﻔﻆ اﺳﺮار ﺑﯿﻤﺎر ﮐﻮﺷﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
۱۲- در ﻣﺪت ﺣﻀﻮر در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ، ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻦ ﮐﺎرت ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺣﺎوی ﻧﺎم، ﻧﺎم ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، ﻋﻨﻮان، ﻧﺎم داﻧﺸﮑﺪه و ﻧﺎم رﺷﺘﻪ اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.
۱۳- ﺧﻮردن و آﺷﺎﻣﯿﺪن و اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه ﺑﺮ ﺑﺎﻟﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎر ﻣﻤﻨﻮع ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
۱۴- اﺳﺘﻌﻤﺎل اﻧﻮاع دﺧﺎﻧﯿﺎت در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ و ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ اﮐﯿﺪاً ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ.
